Bij de import van goederen van buiten de EU moet je bij de invoer de btw afdragen. Deze btw kan je als ondernemer pas bij de btw-aangifte terugvragen. Ondernemers moeten de btw feitelijk voorfinancieren. Dit levert een liquiditeitsnadeel op. Voor ondernemers die regelmatig goederen importeren van buiten de EU is er een oplossing: de vergunning artikel 23. In dit blog lees je wat de vergunning artikel 23 is en hoe deze werkt.
Wat is een vergunning artikel 23?
Een vergunning artikel 23 is een document waarmee je de btw bij import mag verleggen naar je btw-aangifte. Dit betekent dat je de btw niet eerst uit eigen zak hoeft voor te schieten en later terugvraagt. Dit verbetert je cashflow en maakt het importproces een stuk soepeler.
De vergunning artikel 23 moet worden aangevraagd bij de Belastingdienst. Je kunt de vergunning aanvragen als je voldoet aan de volgende voorwaarden:
- Je bent ondernemer voor de btw
- Je importeert regelmatig goederen van buiten de EU
- Je doet per kwartaal of maand btw-aangifte
- Je voert een aparte administratie waaruit eenvoudig blijkt hoeveel btw je bij import moet betalen.
Als je gebruik maakt van de kleineondernemersregeling kom je niet in aanmerking voor de vergunning artikel 23.
Verwerking in de btw-aangifte
Het verleggen van de btw op invoer gebeurt in de btw-aangifte over de betreffende periode. De verschuldigde btw bij invoer moet je aangeven in rubriek 4a (inkopen vanuit landen buiten de EU). Vervolgens kan je dezelfde btw in rubriek 5b (voorbelasting) terugvragen. De verschuldigde btw op de ingevoerde goederen is per saldo nihil. Hierdoor hoef je geen btw te voorfinancieren.
Vragen
Ben je benieuwd of jij in aanmerking komt voor de vergunning artikel 23 of wil je hulp bij het aanvragen van deze vergunning? Neem contact op met één van onze adviseurs.